'Deze gedachten heb ik leren accepteren en laat ik gewoon daar zijn.'
Dit is het dan. Dit is officieel mijn eerste blog post. Let's dive right into it!
Verwacht in dit blog trouwens niet het antwoord te vinden van hoe je precies van jezelf kan gaan houden. Ik heb in de loop der jaren geleerd dat dit voor iedereen anders is. Ik kan dan ook de niet de magische oplossingen en antwoorden geven die je misschien zoekt. Dit blog is puur bedoeld voor herkenning.
Van jezelf leren houden. Dat is iets denk ik waar we allemaal mee struggelen. Ikzelf lijk eindelijk op het punt gekomen te zijn dat ik mijzelf accepteer, maar toch zijn er dagen dat de twijfels er weer insluipen. De gedachten die mij aan mijzelf laten twijfelen en mij er van overtuigen dat ik niet goed genoeg ben. Dat niemand mij aantrekkelijk zou vinden vanwege het feit dat ik niet de standaard maat heb die je in tijdschriften ziet.
Deze gedachten heb ik leren accepteren en laat ik gewoon daar zijn. Ik laat ze in mijn hoofd, alleen zet ik er wel positieve gedachten tegenover. Op deze positieve gedachten focus ik mij meer. Ja ik heb striemen op mijn huid en ja mijn benen zijn wat flinker dan dat van anderen, maar dat hoeft niet iets slechts te zijn. Ik zie het tegenwoordig als iets goeds.
Laatst bedacht ik mij, terwijl ik mijn lichaam in de spiegel aan het bekijken was; 'als elk lichaam er exact hetzelfde uit zou zien, zouden we wel iets anders vinden om over te klagen'. Wij mensen zijn van nature ontevreden en hebben volgens mij altijd wel wat te klagen.
Hetgeen dat mij erg hielp was tijd nemen om van mijzelf te houden. Ik nam bijvoorbeeld na het douchen de tijd om elk deel van mijn lichaam in te smeren met bodybutter. Of ik bedankte de delen van mijn lichaam die ik het ergst haatte. Zoals bijvoorbeeld mijn buik, terwijl daar hele belangrijke organen inzitten die ervoor zorgen dat ik in leven blijf. Mijn lichaam heeft ruimte nodig voor die organen en daarom is deze nooit helemaal plat.
Wist je trouwens dat "60 procent van de jonge vrouwen en 37 procent van de jonge mannen zeker wekelijks negatieve gedachten hebben over hoe hun lichaam eruitziet" (1)? There is strength in numbers en denk dus zeker niet dat je de enige bent. Voel je geen vreemde eend, maar weet dat anderen hetzelfde over zichzelf denken. Wat mij altijd erg helpt is er hardop over praten met anderen die dezelfde gedachtes hebben. Er is nog zo'n taboe op mental health, terwijl het juist zo belangrijk is om er met anderen over te praten. Zo denk ik er althans over.
Conclusie: van jezelf leren houden is een proces. Het is iets dat vrijwel iedereen uiteindelijk doorgaat en uiteindelijk leert. Het is ook niet makkelijk om zo over jezelf te denken en soms lijkt het alsof er geen uitweg is. Daarom zeg ik: het wordt beter. Uiteindelijk zal het makkelijker worden en uiteindelijk kom je er wel. Het is met stappen en tijd. Geef jezelf die tijd. Gun jezelf die tijd en doorloop de stappen die jij nodig hebt. Luister naar jezelf en doe waar jij je goed bij voelt.
Zo denk ik er althans over.
Hier trouwens nog een aantal boeken over selflove die ikzelf fantastisch vind:
Sorry dat ik te laat ben, maar ik wilde niet komen van Jessica Pan
Babe, you got this van Emilie Sobels en Martje Haverkamp
Be your own best friend van Chessie King
Doe het! van Hannah Witton (dit klinkt misschien vreemd, maar dit heeft mij zoveel geleerd over consent, jezelf accepteren en alles dat komt kijken bij seks en genders)
Bronnen
(1) Kwart van jongeren ontevreden met lichaam, 'buik grootste probleem', NOS nieuws.
Leuke blog, en inderdaad iedereen is uniek en zou van zichzelf moeten houden 'no matter what!' Maar helaas laat de buitenwereld ons anders denken. Hoop dat iedereen elkaar in zijn/haar waarde laat en hou van jezelf en van de mensen om je heen. (Monique Lips)