'Ik ben niet perfect en dat is oké.'
Inmiddels ben ik alweer een aantal weken begonnen met school en ik merk dat ik dit best wel zwaar vind. Vorig schooljaar was alles, in verband met corona, online. Ik kon heel af en toe naar school om daar met mijn klasgenoten aan verslagen te werken, maar voor de rest was alles online. Ik kon veilig vanuit mijn zolderkamertje achter mijn laptop zitten en de lessen volgen.
Pas toen ik weer full time naar school ging kwam ik erachter hoe erg ik hier eigenlijk gewend aan ben geraakt. Ik vond het heel spannend en moeilijk om weer naar school te gaan met allemaal mensen dicht bij me. In mijn hoofd begon ik me al helemaal druk te maken om de outfits die ik elke dag uit zou moeten kiezen. In mijn hoofd begon ik alweer vaste dagen uit te kiezen voor het zelftesten.
Uiteraard maakte ik me ook druk om het reizen er naartoe. Door mijn emetofobie (angst voor overgeven) vind ik het moeilijk om met het OV te reizen. Dit omdat ik altijd bang ben dat ik of iemand anders wagenziek wordt (ook al ben ik nog nooit in mijn leven wagenziek geweest).
Dit alles zorgt er nog steeds voor dat ik regelmatig gespannen ben. Ik vind het moeilijk om weer in een volle klas te zitten en om weer full time onder de mensen te zijn. Ik heb de gehele tijd het gevoel dat er naar me gekeken wordt, dat ik de gehele tijd er goed uit moet zien. Terwijl dit natuurlijk helemaal niet zo is. Iedereen is met zichzelf bezig en voelt zich waarschijnlijk net zo gespannen als ik mij voel.
Wat ik vooral het lastigst vind is de lange dagen op school. Ik zorg er zelf wekelijks meerdere dagen voor dat ik er om 9:00 uur stipt ben. Zelfs als mijn lessen later beginnen. Ik wil dan even genieten van de stilte voor de storm: de stille klaslokalen, de stille gangen. Bijna niemand die er dan loopt en dat vind ik heerlijk. Ik voel dan de rust in mij, maar als ik vervolgens tot laat op school zit ben ik aan het eind van de dag enorm uitgeput.
Daarom probeer ik tegenwoordig vaak al om 22:30 uur te gaan slapen. Ik merk dat ik dat nodig heb, ik merk dat mijn lichaam dat nodig heeft. Ik zorg er dan voor dat ik zo rond 21:00 - 21:30 uur naar boven ga om mij klaar te maken voor bed. Daarvoor zeg ik al gedag van social media (dus mijn snap streak bijwerken en via WhatsApp mensen good night wensen) en leg ik mijn telefoon aan de oplader beneden. Vervolgens neem ik pillen in (magnesium en hooikoortstablet) en ga ik mij boven dus klaarmaken voor bed. In bed lees ik dan vaak een stripboek of een boek of zet ik op mijn ipad (uiteraard met de blauw licht filter aan) een leuke video aan. Uiteindelijk sluit ik af met een ASMR video en val ik langzaam in slaap.
Juist nu ik terug ben op school, merk ik dat ik mentaal en fysiek meer een ritme nodig heb dan ooit. Dus probeer ik dat er zo in te houden. De ene keer lukt het beter dan de andere keer, maar hey; dat is ook prima. Ik ben niet perfect en dat is oké.
Dus als ik merk dat de anxiety weer opkomt wanneer ik op school ben, neem ik een moment voor mezelf. Ik zet muziek op op mijn koptelefoon en adem even bewust in en uit. Ja, het is een proces en ja het is nou eenmaal lastig. Ik weet ook zeker dat, wanneer de 1,5 meter regel afgeschaft is, ik ook flink wat anxiety ga krijgen maar dat is oké.
Ik doe alles stapje voor stapje en geniet er vooral van dat het allemaal weer mag. Dat het allemaal weer kan. Het is vreemd om iedereen in het echt te ontmoeten, maar ook echt heel fijn. Ook omdat ik zelf een mensen mens ben. Ik houd van sociaal contact en dat krijg ik nu veel meer dan dat ik eerst had. Het is dus echt stapje voor stapje en dat is volkomen oké. Op dit moment luister ik gewoon naar wat ik mentaal nodig heb en dat is eigenlijk het enige juiste antwoord!
Het helpt natuurlijk ook dat het enorm leuk is om weer full time fysiek school te hebben! Ik kan me toch altijd beter concentreren op school dan als ik thuis aan het werk bent. Thuis zijn er immers te veel afleidingen. Dus ik geniet er van en zie allemaal wel hoe het gaat lopen!
Het leven is soms gewoon dingen uitproberen en vanzelf wel zien hoe het zal gaan.
Zo zie ik het althans.