'Het is meer een losse schets die ze je aanreiken en waarvan jijzelf een kloppend verhaal moet maken'
Van nature ben ik iemand die graag de touwtjes in handen heeft. Ik wil altijd weten wat er gaande is en hoe dingen precies in elkaar zitten. Hierin ben ik mijzelf behoorlijk tegengekomen sinds ik begonnen ben met mijn HBO opleiding.
De toetsen die ik maak, zijn in de vorm van verslagen. Hierdoor heb ik dus niet echt dingen waarvoor ik moet leren. Dit is natuurlijk hartstikke fijn, aangezien ik niet zo'n fan ben van tentamens, maar brengt ook vaak stress met zich mee. Ik zou voor tentamens natuurlijk ook stress hebben, maar de stress die ik nu voor school heb is anders. Dit omdat het verslag dat dan moet worden gemaakt vaak nogal abstract is. Er is niet echt een lijst meer waarbij je kan afvinken wat je precies in het verslag moet zetten. Het is meer een losse schets die ze je aanreiken en waarvan jijzelf een kloppend verhaal moet maken. Doordat ik dus niet helemaal 100% weet wat er nou moet gebeuren, ga ik uitstelgedrag vertonen. Door dit uitstelgedrag volgt natuurlijk weer meer stress, waardoor ik uiteindelijk voor de deadline zowat alleen nog maar aan school zit.
Deze keer heb ik het alleen wel wat anders aangepakt. Ik heb namelijk een methode gevonden die ervoor zorgt dat ik geconcentreerd bezig blijf en dingen dus niet meer last minute hoef af te maken. Het is de pomodoro techniek. Hierbij werk je 25 minuten geconcentreerd achter elkaar door en heb je vervolgens 5 minuten een pauze voor jezelf (1). Ik merk dat ikzelf deze techniek erg fijn vind, omdat ik een behoorlijk korte aandachtsboog heb. Ik raak door alles afgeleid en als ik dan ergens, voor mijn gevoel, te lang mee bezig ben; haak ik mentaal af. Om deze reden volg ik dan ook een Youtube video die lofi muziek op de achtergrond afspeelt en mij precies verteld wanneer de 25 minuten voorbij zijn. Ik zal hem even hieronder linken!
Helaas ervaar ik nog steeds behoorlijk veel stress door school. Begrijp me niet verkeerd; ik vind mijn opleiding oprecht leuk en zou het voor geen goud willen missen, maar soms kan het behoorlijk veel zijn. Veel verslagen komen tegelijkertijd en hierdoor merk ik dat het mij soms teveel kan worden. Wat ik dan doe? Dan bespreek ik dit met anderen. Dit is vooral met mijn vader, omdat hij altijd degene is die het beste tijd in kan schatten. Door mijn dyscalculie (rekenstoornis) zie ikzelf niet hoe lang ik met iets bezig ben of hoor te zijn. Hierdoor begin ik 's ochtends met werken, maar kan ik (door slechte time management van mijn kant) in de avond nog steeds niet klaar zijn met hetgeen waar ik mee begonnen was.
Als het mij dus allemaal even teveel wordt, helpt het uitspreken van de angst heel erg. Ik krijg namelijk angst omdat ik bang ben dat ik het niet af ga krijgen. Zodra het niet alleen maar in mijn hoofd zit, maar out in the open, kan ik veel beter relativeren. Vervolgens helpt mijn vader mij dan met het maken van een planning.
Dat klinkt misschien heel kneuzig, dat mijn vader mij helpt bij plannen, maar door mijn eerder benoemde rekenstoornis kan ik het echt niet zelf. Zo heb ik ook weleens de neiging om elke zondag vol te plannen met afspraken met vrienden, waardoor ik vervolgens geen tijd meer heb om in het weekend aan school te zitten. Dit resulteert dan weer in meer stress, omdat ik doordeweeks ook niet genoeg tijd heb om aan school te werken de gehele dag, aangezien ik lessen gepland heb staan.
Juist doordat, voor mijn gevoel, mijn eigen tijd geconfisqueerd is door school, zijn de avonden voor mij heel belangrijk. Ik zorg dan echt dat ik een soort van rustmoment voor mezelf heb. Ik trek mijn meest comfortabele pyjama aan, druk op de startknop van mijn diffuser (die mijn lievelingsgeur (lavendel) mijn kamer in verspreid) en ga iets doen dat echt voor mij is. Momenteel is dat de Marvel films in chronologische volgorde kijken. Dan zet ik elke avond een klein stukje van de film aan, waardoor ik dan in delen de film afkijk. Andere keren kan dit een goed boek zijn of Youtube video's en soms kan het zelfs een mindfulness oefening zijn. Doordat ik dit moment echt voor mezelf houd (en dus niet tot te laat doorwerk aan school), houd ik nog een beetje rust in mijn hoofd. En dan zorg ik trouwens ook echt dat tijdens dat rust moment niet aan school denk, maar echt met mijn hoofd bij de activiteit ben. Ik heb namelijk nogal de neiging om school mee te nemen in mijn slaap, maar door het echt als het ware los te laten zodra ik in mijn bed lig, vind ik toch nog rust.
Dat loslaten heeft wel een hele tijd geduurd trouwens. Om dat een beetje oké te kunnen. Ik heb er soms nog steeds moeite mee, maar het gaat steeds beter. Soms helpt het om hardop tegen mezelf te zeggen: 'Oké school laten we hier buiten deze kamer achter', voordat ik mijn slaapkamer binnenloop. Het klinkt misschien heel zweverig, maar ik merk dat ik er echt baat bij heb.
Toch is het altijd zo dat, wat voor de één werkt, voor de ander niet hoeft te werken. Het beste is dus om te zoeken naar dingen die voor jou werken. Studeren en school is iets dat iedereen namelijk anders ervaart. De één kan gemakkelijk hun gedachten erbij houden (lucky you!) en de ander wordt afgeleid door een simpele zucht. Ik begin nu, aan het einde van mijn tweede schooljaar #lekkeroptijd, meer te ontdekken wat voor mij wel en niet werkt en hoe ik het het beste aan kan pakken. Je hoeft zoiets dus echt niet gelijk te weten. Je hoeft echt niet gelijk alle antwoorden te hebben en weet dat het ook oké is om dingen niet te halen. Het is oké als je een onvoldoende voor iets haalt en het is oké als bepaalde onderwerpen je niet helemaal liggen. Wees vooral trouw aan jezelf en probeer erover te praten als het soms te veel wordt. Ook al is dat vaak heel erg lastig om te doen. Je verdient het om gehoord te worden en om niet alsmaar rond te lopen met stress voor wat dan ook.
Zo zie ik het althans.
Bronnen
(1) De pomodoro techniek: planning, focus en productiviteit dankzij een tomaat, tijdwinst.com
(2) 2-5 hour study with me, Abao in Tokio