'Hoe kan ik immers mijzelf in één keer op de eerste plaats zetten, als ik dit mijn hele leven niet gedaan heb?'
Ik heb het altijd lastig gevonden om mijn prioriteiten op een rijtje te hebben. Waarschijnlijk is dit niet heel vreemd, maar ikzelf wil eigenlijk altijd het leukste eerst doen. Dit heeft natuurlijk, gok ik, iedereen wel. Ook merk ik dat ik vaak mijn prioriteiten categoriseer op basis van de mensen die erdoor geraakt worden. Zo had ik bijvoorbeeld dit blog als eerste prioriteit, terwijl ik eigenlijk een verslag moest herschrijven voor een herkansing. Ik heb het verslag als eerste gedaan, maar vond het moeilijk om te kiezen.
Hetzelfde geld met mijzelf als eerste plaatsen. Mijn prioriteit is vaak de ander eerst, maar ikzelf hoor eigenlijk voor mij een prioriteit te zijn. Dit is dan ook iets waar ik erg mee aan het worstelen ben, maar wat wel steeds makkelijker wordt. Hoe kan ik immers mijzelf in één keer op de eerste plaats zetten, als ik dit mijn hele leven niet gedaan heb?
Ik merk het ook vaak tijdens het schrijven van verslagen. Dan ben ik zo druk bezig, dat ik mijn lunch eigenlijk vergeet of pas om 15:00 uur heb. Ik denk dan steeds: 'nee eerst dit hoofdstukje af', maar energie is dan natuurlijk eigenlijk veel belangrijker. Dit blijft altijd een lastig iets waar ik wel aan werk. Het gaat alleen natuurlijk niet altijd even makkelijk en het is een proces.
Ik ben wel al verder gekomen dan dat ik eerst was. Eerst deed ik er alles aan om anderen te pleasen, maar tegenwoordig maak ik van mijzelf veel meer een prioriteit. Ik zorg steeds beter voor mijzelf en kijk veel bewuster naar wat ik nodig heb. Dat heb ik in de loop der jaren geleerd. Tijdens therapie heb ik natuurlijk het één en ander geleerd, maar na therapie gaat het proces nog door. Ik ben steeds bezig om door te groeien als mens en mijn prioriteiten steeds beter te ordenen.
Mijn sociale contacten zet ik vaak helaas ook nog te laag. Ik ben sneller geneigd om van school een hogere prioriteit te maken, dan van sociale contacten. Zo spreek ik bijvoorbeeld niet vaak af, wanneer ik in de verslag modus zit. Het is misschien ook iets dat automatisch gebeurd bij een HBO opleiding, maar toch zou ik soms liever met vrienden naar de film gaan dan aan dat ene verslag werken. Een balans vinden is dan ook erg lastig en ik ben bang dat ik dat nooit helemaal door zal hebben. Wat natuurlijk ook oké is.
Mijn prioriteiten op een rijtje hebben is dus iets dat ik erg lastig vind. Ik word er wel steeds beter in. Dan bedoel ik voornamelijk dat ik van mijzelf steeds meer een prioriteit maak. Toch zullen oude gewoontes altijd soms ineens weer de kop opsteken. Dat ik soms toch weer teveel mensen wil pleasen, maar ik heb wel steeds meer door wanneer ik dit doe. Ik leer dus elke dag steeds meer dingen van anderen, maar ook van mijzelf. Wees dus alsjeblieft niet te streng op jezelf als het niet gaat zoals je eigenlijk zou willen dat het gaat. Elke dag is weer een nieuwe uitdaging en maak van jezelf een prioriteit. Je verdient het om hier te zijn en om jezelf te zijn. Je verdient het om van jezelf te houden en jezelf op de eerste plaats te zetten. School kan soms overweldigend zijn, maar je moet jezelf niet uit het oog verliezen. Dat is iets dat ik zelf ook nog aan het leren ben. Het leven gaat immers nooit feilloos en zit vol met hindernissen. Hindernissen die niet onmogelijk zijn, maar gewoon een uitdaging die je echt aankunt.
Zo zie ik het althans.
Comments